چکیده
مقدمه:آلودگی منابع آب‌های سطحی و زیرزمینی با رنگ‌های نساجی یکی از جدی‌ترین مشکلات زیست محیطی بوده که امروزه انسان‌ها با آن روبرو هستند. نانوکامپوزیت‌ها نسل جدیدی از ابرجاذب‌ها می‌باشند که توسط بسیاری از پژوهشگران به عنوان یک استراتژی امیدوارکننده برای کاهش آلودگی آب‌ها پیشنهاد شده‌اند.در این مطالعه، یک نانوکامپوزیت کربن سرامیکی حاوی نانولوله‌های کربنی چند دیواره سنتز شده و به عنوان جاذب برای حذف رنگ آنیونی اسیدی قرمز 37 از محلول مورد بررسی قرار گرفته است.
روش‌ بررسی: این مطالعه از نوع بنیادی – کاربردی است، جامعه آماری مورد بررسی شامل محلول‌های آبی سنتتیک از رنگزای اسیدی قرمز 37 حاوی مقادیر متفاوت از نانوکامپوزیت سنتز شده می‌باشد. در آزمایش‌های جذب، تاثیر عوامل مختلف نظیر pH محلول، زمان تماس، غلظت اولیه رنگ و میزان نانوکامپوزیت کربن سرامیکی بر میزان جذب رنگ از محلول بررسی گردید. شرایط جذب رنگ با روش سطح پاسخ بهینه‌سازی شد. در ادامه رفتار جذب رنگ بر روی جاذب کربن سرامیکی بر اساس مدل‌های لانگمویر، فروندلیچ مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: شرایط بهینه شامل 2/4pH=، زمان min 90، غلظت اولیه رنگ mg/L 24 و مقدارجاذب نانوکامپوزیت کربن سرامیکی g 6/1 حاصل شد، دراین شرایط حداکثر راندمان 97 % جذب رنگ از محلول به دست آمد. حداکثر ظرفیت جذب نانوکامپوزیت پیشنهادی mg/g 6/45 تعیین شد، که قابل مقایسه با جاذب‌های کربنی مشابه می‌باشد.
نتیجه‌گیری: براساس نتایج به‌دست آمده مشخص گردیدکه بهترین مدل برای توجیه رفتار جذب رنگ روی کامپوزیت، مدل فروندلیچ بوده و معادله شبه درجه دوم می‌تواند برای بررسی رفتار سینتیک جذب به کار گرفته شود.