زمینه و هدف: بر اساس شاخص‌های مردم تا سال 2010، انجام فعالیت جسمانی منظم به‌عنوان اولین اولویت سبک زندگی سالم عنوان‌شده است. هدف این مطالعه بررسی تأثیر آموزش بر تحرک بدنی خانم‌های خانه‌دار بود.

روش بررسی: در این مطالعه  مداخله ای قبل و بعد، تعداد 106 نفر در قالب دو گروه (53 نفر گروه مداخله و 53 نفر گروه کنترل) با روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، پرسشنامه بین‌المللی فعالیت فیزیکی بود. پرسشنامه‌ها به‌صورت پیش‌آزمون و پس‌آزمون در دو گروه مداخله و کنترل با فاصله 3 ماه و بعد از آموزش در گروه مداخله تکمیل گردید. آموزش به صورت سخنرانی، پاورپوینت، سی دی آموزشی و پمفلت مرتبط با موضوع، در اختیار گروه مداخله قرار گرفت. یافته‌های پژوهش در پایان، دو گروه مداخله و کنترل وبا استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 21 مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند.

یافته‌ها: در این بررسی زنان متاهل خانه دار در گروه سنی 20 تا 45 سال قرار داشتند. و از تحصیلات ابتدایی تا فوق لیسانس برخوردار بودند. معادل متابولیک کلی فعالیت بدنی در گروه مداخله P=0.74  تفاوت معنی داری مشاهده نشدولی در گروه کنترل P=0.004 تفاوت معنی­داری مشاهده شد.. معادل پیاده­روی کلی در گروه مداخله P=0.048 و در گروه کنترل نیز P=0.023 که معنی­داری در هر دو مشاهده شد . هم چنین تغییرات  معنی­داری در نمره میانگین دو گروه  مورد مطالعه مشاهده شد.P=0.003 با توجه  به نتایج مشاهده شده تأثیر آموزش صر ف در گروه مداخله به تنهایی رد می­شود.

نتیجه‌گیری: استفاده از رسانه­های آموزشی مانند سی دی و پمفلت در کنار آموزش با پاورپوینت و وسایل کمک آموزشی مانند پروژکشن و استمرار آن می­تواند در ایجاد آگاهی برای انجام فعالیت­های ورزشی و تحرک بدنی مفید و مثمر ثمر باشد.