زمینه و هدف: بر اساس شاخصهای مردم تا سال 2010، انجام فعالیت جسمانی منظم بهعنوان اولین اولویت سبک زندگی سالم عنوانشده است. هدف این مطالعه بررسی تأثیر آموزش بر تحرک بدنی خانمهای خانهدار بود.
روش بررسی: در این مطالعه مداخله ای قبل و بعد، تعداد 106 نفر در قالب دو گروه (53 نفر گروه مداخله و 53 نفر گروه کنترل) با روش نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمعآوری دادهها، پرسشنامه بینالمللی فعالیت فیزیکی بود. پرسشنامهها بهصورت پیشآزمون و پسآزمون در دو گروه مداخله و کنترل با فاصله 3 ماه و بعد از آموزش در گروه مداخله تکمیل گردید. آموزش به صورت سخنرانی، پاورپوینت، سی دی آموزشی و پمفلت مرتبط با موضوع، در اختیار گروه مداخله قرار گرفت. یافتههای پژوهش در پایان، دو گروه مداخله و کنترل وبا استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 21 مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفتند.
یافتهها: در این بررسی زنان متاهل خانه دار در گروه سنی 20 تا 45 سال قرار داشتند. و از تحصیلات ابتدایی تا فوق لیسانس برخوردار بودند. معادل متابولیک کلی فعالیت بدنی در گروه مداخله P=0.74 تفاوت معنی داری مشاهده نشدولی در گروه کنترل P=0.004 تفاوت معنیداری مشاهده شد.. معادل پیادهروی کلی در گروه مداخله P=0.048 و در گروه کنترل نیز P=0.023 که معنیداری در هر دو مشاهده شد . هم چنین تغییرات معنیداری در نمره میانگین دو گروه مورد مطالعه مشاهده شد.P=0.003 با توجه به نتایج مشاهده شده تأثیر آموزش صر ف در گروه مداخله به تنهایی رد میشود.
نتیجهگیری: استفاده از رسانههای آموزشی مانند سی دی و پمفلت در کنار آموزش با پاورپوینت و وسایل کمک آموزشی مانند پروژکشن و استمرار آن میتواند در ایجاد آگاهی برای انجام فعالیتهای ورزشی و تحرک بدنی مفید و مثمر ثمر باشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |