مقدمه: اختلالات اسکلتی عضلانی شایع ترین مشکل سلامتی شغلی هستند که منجر به افزایش هزینهها و کاهش بازدهی نیروی کار میشوند. این مطالعه با هدف ارزیابی شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی و ارزیابی سطح ریسک ابتلا به این اختلالات در کارکنان خدماتی انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه که بصورت مقطعی تحلیلی انجام شد، 76 نفر از نیروهای خدماتی دانشکدهها و خوابگاههای دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد به روش سرشماری انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار جمعآوری اطلاعات پرسشنامه نوردیک و روش REBA بود. برای توصیف دادهها از آمار توصیفی(میانگین، انحراف معیار و جدول توزیع فراوانی)، برای مقایسه میانگینها ازآزمونt مستقل و جهت مقایسهی شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی از آزمون کای اسکوئر استفاده شد.
یافتهها: میانگین سن و سابقه کار افراد مورد مطالعه به ترتیب برابر با 69/9±28/37 و 17/7±94/11 سال بود.در بین اختلالات مورد بررسی بیشترین شیوع به ترتیب مربوط به ناراحتی در ناحیه کمر (3/51 درصد)، مچپا (7/48 درصد) و زانوها (4/47 درصد) بود. بین میانگین سن و سابقه کار افرادی که دچار اختلال اسکلتی عضلانی بودند در مقایسه با افرادی که دچار اختلال اسکلتی عضلانی نبودند، اختلاف معنادار آماری وجود نداشت. ارزیابی پوسچر REBA نشان داد که بسیاری از شاغلین حین کار وضعیت بدنی نامناسب داشتند.
نتیجهگیری: یافتههای این پژوهش حاکی از شیوع بالای اختلالات اسکلتی عضلانی در بین افراد مورد مطالعه میباشد و لزوم انجام اقدامات اصلاحی در جهت بهبود شرایط کاری این افراد را یادآوری میکند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |