مقدمه: افسردگی یکی از شایعترین اختلالات روانپزشکی است که نگرش به زندگی را در افراد تحت تأثیر قرار می دهد. هدف از این پژوهش بررسی اثر بخشی رفتاردرمانی دیالکتیک بر نگرش به زندگی زنان افسرده بود.

روش بررسی: این پژوهش از نوع مطالعات شبه آزمایشی با پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل بود که در 30 زن افسرده مراجعه کننده به مرکز اورژانس اجتماعی شهرستان میبد انجام شد. شرکت کنندگان با استفاده از نمونه گیری هدفمند از جامعه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. ابتدا شرکت کنندگان هر دو گروه به پیش آزمون نگرش به زندگی پاسخ دادند. سپس برنامه مداخله ای برای آزمودنی‏های گروه آزمایش در 9 جلسه 2 ساعته برگزار شد، درحالی که به شرکت کنندگان گروه کنترل هیچ آموزشی ارائه نشد. بعد از اتمام آزمایش و دو ماه پس از آن، از هر دو گروه آزمایش و کنترل، پس آزمون و آزمون پیگیری به عمل آمد. درنهایت داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس یک راهه (آنکووا) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: نتایج نشان داد که نمرات شرکت کنندگان گروه آزمایش در پرسشنامه نگرش به زندگی و زیرمقیاس های آن (هدف در زندگی، انتخاب/مسئولیت، پیوستگی، پذیرش مرگ، خلاء وجودی و جستجوی هدف) به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل در پس آزمون افزایش پیدا کرده و این افزایش تا مرحله پیگیری حفظ شده بود (01/0>p).

نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که رفتار درمانی دیالکتیک می تواند روش مناسبی جهت اصلاح نگرش به زندگی در زنان افسرده باشد.