دوره 17، شماره 1 - ( فروردین و اردیبهشت 1397 )                   جلد 17 شماره 1 صفحات 34-24 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد ، mtghaneian@yahoo.com
چکیده:   (2852 مشاهده)
مقدمه: وسایل نقلیه موتوری از منابع مهم مصنوعی آلودگی هوا محسوب می­شوند و در این میان، اتومبیل­های شخصی سهم 90 درصدی از کل انرژی مصرف شده در بخش حمل و نقل را دارند. عوامل انسانی نقش بسیار مهمی بر میزان آلودگی هوای ناشی از خودرو بر عهده دارند. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی آگاهی، نگرش و عملکرد رانندگان شهر یزد در زمینه راهکارهای کاهش مصرف سوخت و کنترل آلودگی هوای ناشی از خودرو انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی- تحلیلی بصورت مقطعی انجام شد و جامعه مورد بررسی، رانندگان  شهر یزد می­باشند. ابزار جمع آوری داده ها، یک پرسشنامه محقق ساخته بود که شامل متغیرهای جمعیتی،آگاهی، نگرش و عملکرد بود. نمونه­گیری به روش تصادفی ساده بود و در مجموع 250 پرسشنامه تکمیل شد. اطلاعات بدست آمده پس از واردن کردن در نرم افزار آماری SPSS، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته­ ها: نتایج نشان داد که با افزایش سن، میزان آگاهی، نگرش و عملکرد رانندگان بطور معناداری افزایش می­یابد (05/0 >P). مطابق با نتایج، میانگین نمره آگاهی، نگرش و عملکرد رانندگان مرد در زمینه راهکارهای کاهش مصرف سوخت و کنترل آلودگی هوای ناشی از خودرو بیشتر از رانندگان زن می باشد. میزان آگاهی افرادی که سابقه رانندگی کمتر از 2 سال داشتند، به طور معناداری کمتر بود  (000/0 =P) و نگرش رانندگانی که سابقه بیش از 5 سال داشتند بصورت معناداری بیشتر بود (002/0 =P). آگاهی 186 نفر (4/74%) از رانندگان در مورد راهکارهای کاهش مصرف سوخت و کنترل آلودگی هوای ناشی از خودرو، متوسط و عملکرد 161 نفر (4/64%) از آنان در حد متوسط بود. از نظر آماری بین متغیرهای آگاهی، نگرش و عملکرد رانندگان، همبستگی مثبت وجود داشت.
نتیجه­ گیری:آگاهی، نگرش و عملکرد رانندگان شهر یزد در زمینه راهکارهای کاهش مصرف سوخت و کنترل آلودگی هوای ناشی از خودرو، متوسط می باشد و این افراد نیاز به آموزش بیشتری دارند.
 
متن کامل [PDF 141 kb]   (1587 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1395/5/24 | پذیرش: 1395/8/12 | انتشار: 1397/2/25

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.