مقدمه: دیابت منجر به عوارض و مشکلات متعددی می‌ شود که مشکلات دهانی یکی از مهم‌ترین مشکلات بهداشتی در این بیماران می‌باشند. مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت شاخص DMFT در بیماران دیابتی نوع دو و رابطه آن  با HbA₁c در شهر یزد در سال 1392 انجام شد.

روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 203 نفر از بیماران دیابتی نوع دو که در سال 1392 به مرکز تحقیقات دیابت یزد مراجعه کرده بودند، در دو گروه دیابت کنترل شده و نشده (HbA1c کمتر یا بیشتر از 7%) به صورت تصادفی ساده انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند.اطلاعات مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه ای که شامل شاخص DMFT و HbA1C به انضمام متغیرهای دموگرافی بود، جمع آوری گردید. داده های با استفاده از نرم افزار آماری 17SPSS آزمون های Chi-square، Fisher exact test، ANOVA ، T-test و ضریب همبستگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها:یافته های این پژوهش نشان داد میانگین تعداد دندان های پوسیده و از دست رفته و ترمیم شده به طور معنی داری در گروه بیماران با دیابت کنترل نشده بالاتر می باشد(000/0=P). بین شاخص DMFT در دو گروه مورد بررسی بر حسب استفاده از مسواک و نخ دندان نیز اختلاف آماری معناداری وجود داشت (000/0=P)

نتیجه گیری:  شاخص DMFT در بیماران با دیابت کنترل نشده به طور معناداری بیشتر از گروه بیماران با دیابت کنترل شده بود. بنابر این لازم است به بیماران دیابتی کنترل نشده در این زمینه آگاهی داده شود.