مقدمه: از اوایل دهه 90 که مفهوم توسعه انسانی به عنوان یکی از ملاکهای ارزیابی توسعه یافتگی مطرح شد، بهبود سلامت و بهداشت جامعه که رکن اساسی این توسعه را تشکیل میداد، به چالشی برای دولتها مبدل گردید. لذا تحقیق حاضر با هدف تعیین سطح توسعه یافتگی سلامت شهرستانهای استان یزد با استفاده از تکنیک تاکسونومی عددی در سال 1392، انجام گرفت.
روش بررسی: این پژوهش از نوع توصیفی بوده که به بررسی وضعیت شاخصهای بهداشتی و درمانی در 10 شهرستان استان یزد ، در سال 1392 پرداخته است. دادههای مورد نیاز بر اساس نظر خبرگان و مراجعه به معاونتهای توسعه مدیریت و منابع، غذا و دارو، بهداشت و درمان دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، مرکز بهداشت استان یزد، مرکز آمار استان یزد و سازمان بهزیستی استان یزد جمعآوری گردید و با استفاده از تکنیکهای تحلیل سلسله مراتبی و تاکسونومی عددی تحلیل گردید.
یافتهها: شهرستانهای مهریز و ابرکوه به ترتیب با درجه توسعه یافتگی 474/0 و 987/0، برخوردارترین و محرومترین شهرستانهای استان میباشند و شهرستانهای بافق، یزد، اردکان، میبد، تفت، بهاباد، صدوق و خاتم به ترتیب در این بین قرار میگیرند.
نتیجهگیری: اختلاف و شکاف در سطح توسعه یافتگی بهداشت و درمان، بین شهرستانهای استان یزد وجود دارد که امید است مسئولان کشوری و استانی در تخصیص امکانات بهداشتی و درمانی به هر یک از شهرستانهای استان یزد، میزان برخورداری و توسعه یافتگی هر شهرستان را ملاک عمل قرار داده و بر مبنای آن، برنامهریزی نمایند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |