مقدمه: بیماری قلبی- عروقی یکی از مهمترین عوامل مرگ‌و‌میر در جهان است. در سال‌های اخیر نقش عوامل روانی در بروز و تشدید بیماری‌های قلبی- عروقی بویژه عروق کرونر، بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. بنابراین هدف از این مطالعه تعیین میزان استرس درک‌شده در بیماران عروق کرونری می‌باشد تا گامی در جهت رفع برخی مشکلات بیماران قلبی و کاهش هزینه‌های اضافی برداشته شود.

روش بررسی: در این مطالعه مورد-شاهدی، 250 بیمار مبتلا به بیماری عروق کرونری که در بیمارستان‌های افشار و شهید صدوقی یزد بستری شده بودند با 250 فردی که با تشخیص متخصصین قلب، از لحاظ قلبی سالم بودند مقایسه گردیدند. دو گروه که از نظر سن و جنس همسان شده‌بودند، با استفاده از پرسشنامه‌ی استرس هولمز- راهه، میزان استرس و عوامل استرس‌زای این دو گروه مورد مقایسه قرار گرفت. آزمون‌های  T-test، کای دو، من- ویتنی و رگرسیون لوجستیک برای مقایسه‌ی متغییرها و نمره‌ی استرس دو گروه انجام گردید. از نرم افزار16 SPSS برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شد.

یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد، بیماران مبتلا به انفارکتوس قلبی، طی یک سال قبل از وقوع حمله قلبی، رویدادهای استرس‌زای روانی -اجتماعی بیشتری را در مقایسه با افراد گروه شاهد تجربه کرده بودند. 4/16% موردها و 6/1% شاهدها، سطح استرس بیش  از 300واحد داشتند(001/0p<). شانس ابتلا به بیماری عروق کرونری در این سطح از استرس 20 برابر گروه مشابه شاهد بود. همچنین مهمترین حوادث استرس‌زا که توسط افراد مورد مطالعه درک شده بود، تغییر در وضعیت اقتصادی، زخمی یا بیمارشدن و تغییر ساعات خواب دریک سال گذشته بود.

نتیجه‌گیری: در مطالعه انجام شده، بیماران قلبی در مقایسه با افراد سالم در مواجهه با عوامل استرس‌زای بیشتری بودند که علاوه بر اثر مستقیم بر بروز و تشدید بیماری قلبی، سیکل معیوبی در روند بهبودی بیماران قلبی ایجاد می‌کرد. بنابراین در توانبخشی قلبی می‌توان بر نقش استرس بیش از پیش تاکید نمود.