دوماهنامه علمی پژوهشی

چکیده

مقدمه: آلیسین از عصاره سیر گرفته شده و به واسطه گروه تیوسولفونات توانایی اتصال به گروه‌های تیول پروتئین‌ها را دارد. این اتصال باعث تخریب انواع پروتئین‌ها و آنزیم‌های مهم میکروب‌ها شده و می‌تواند بر طیف وسیعی از ویروس‌ها، باکتری‌ها، قارچ‌ها و انگل‌ها موثر باشد. هدف این مطالعه بررسی پایداری، سمیت و اثر ضد میکروبی آلیسین محلول می‌باشد.

روش بررسی: نخست سریال غلظت (31،62، 125، 250، 500 میکروگرم در میلی‌لیتر) محلول آلیسین تهیه و در معرض سوسپانسیون سوش‌های استاندارد باکتریایی شامل سودوموناس آئروژینوزا(ATTC 25987)، اشریشیاکلی(ATTC 25922) و استافیلوکوکوس اوررئوس(ATTC 25923) و سوش‌های استاندارد قارچی شامل کاندیدا آلبیکنس(ATTC 10231) و آسپرژیلوس نیجر(ATTC 16888) قرار داده شد و در نهایت کمترین غلظت مهاری(MIC₅₀ وMIC₉₀) این ترکیب علیه هر سوش، تعیین گردید. برای بررسی سمیت، نخست سوسپانسیون سلول‌های پوست موش، نژاد بالب سی تهیه و به مدت 6، 12 و 24 ساعت در معرض سریال غلظت محلول آلیسین قرار گرفت. سپس با تست MTT میزان حیات سلولی با توجه به کنترل محاسبه گردید. برای بررسی پایداری محلول آلیسین، نخست تعدادی قطعه سنگ مرمر استریل شده تهیه و به طور جداگانه روی سطح آنها با محلول آلیسین آغشته گردید. بعد از گذشت  6، 12 و 24 ساعت از قطعه سنگ‌ها نمونه‌گیری و روی پلیت نوترینت آگار تلقیح شد. محیط‌های کشت به مدت 48 ساعت در 37 درجه سانتی‌گراد انکوبه شده و در نهایت تعداد کلونی‌های رشد کرده در هر پلیت، شمارش گردید.

یافته‌ها: تست میکرودایلوشن نشان داد کمترین میزان MIC₅₀ برای محلول آلیسین مقدار 62 میکروگرم بر میلی لیتربرای سوش کاندیدا و بیشترین میزان MIC₅₀ برای سوش استافیلوکوکوس اورئوس مشاهده گردید. محلول آلیسین بر روی همه سوش‌های باکتریایی و قارچی مورد مطالعه اثر ضد میکروبی دارد. همچنین این مطالعه به ما نشان داد که سمیت محلول آلیسین به مقدار اندکی وابسته به زمان و غلظت بوده ولی افزایش زمان تا 24 ساعت تاثیر چشمگیری بر کاهش پایداری این ماده نداشت.

نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج محلول آلیسین دارای خاصیت ضدمیکروبی بوده و سمیت آن ناچیز و قابل اغماض می‌باشد. همچنین این ماده از پایداری بالایی در شرایط محیطی برخوردار است.