دوماهنامه علمی پژوهشی

مقدمه: نارسایی مزمن کلیه یکی از شایع‌ترین بیماری مردم درتمام کشورهای دنیاست. خودمراقبتی یکی از جنبه‌های مهم درمان در بیماران همودیالیزی محسوب می‌شود ولازم است که آموزش خودمراقبتی در برنامه‌های درمانی این بیماران در بیمارستان‌ها قرار گیرد. این مطالعه با هدف تعیین بررسی تاثیرآموزش بر رفتار خودمراقبتی و منافع و موانع انجام آن دربیماران همودیالیز انجام شد.

روش بررسی: در این مطالعه تجربی، تعداد 40 نفر مورد و40نفر شاهد به روش نمونه‌گیری تصادفی از بین بیماران تحت درمان در بخش همودیالیز بیمارستان امام رضا(ع) آمل و امام خمینی(ره) نور‌ وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مازندران، درسال 1392 انتخاب شدند. بیماران گروه آزمون در طی سه جلسه25-30 دقیقه‌ای، تحت آموزش قرار گرفتند. داده‌ها از طریق پرسشنامه و طی مصاحبه با بیماران، قبل و بعد از مداخله، جمع‌آوری شد و با استفاده از نرم افزار 18 SPSS و آزمون‌های   Anova , t-test، ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون، تجزیه و تحلیل گردید.

یافته‌ها: پس ازمداخله آموزشی نمره‌‌ رفتارهای خودمراقبتی همودیالیز و منافع انجام آن‌ها بطور معنی‌داری نسبت به قبل ازآموزش‌ در گروه آزمون افزایش وموانع انجام آن کاهش معنی‌دار داشته، در حالی که گروه شاهد هیچ تغییر قابل‌توجهی در این متغییرها نداشت.

نتیجه‌گیری: برنامه آموزشی اجراشده در این مطالعه در بهبود رفتارهای خودمراقبتی این بیماران و مثبت نمودن درک آنها از منافع و موانع انجام آن موثر بوده است. پزشکان و پرستاران بخش دیالیز بیمارستان‌ها با بکارگیری این روش آموزشی، می‌توانند نقش بسیار موثرتری در بهبود رفتارهای خودمراقبتی این بیماران و ارتقاءسلامت بیماران همودیالیزی و بالطبع افزایش کیفیت زندگی و طول عمر آنها داشته باشند.