چکیده

مقدمه: بیماری‌های انگلی منتقله از طریق غذا، در اکثر نقاط جهان شایع بوده و مشکلات بهداشتی مهمی ‌را سبب می‌شوند. لینگواتولا سراتا انگلی زئونوز و عامل ایجاد لینگواتولیازیس انسانی به واسطه مصرف احشاء دامی‌ خام و نیم پخته  آلوده به نوچه این انگل می‌باشد. هدف اصلی این تحقیق، تعیین اثر تابش پرتو الکترونی در نابودی انگل لینگواتولا سراتا جدا شده از فرآورده‌های دامی‌ بود.

روش بررسی: نوچه‌های انگل لینگواتولا سراتا، تحت اشعه دهی با پرتوالکترونی در دوزهای 1، 2، 3 و 5 کیلوگری(15 نوچه در سه تکرار 5تایی برای هر دوز)  قرار گرفتند. با بررسی حرکت نوچه‌ها در زیر استریومیکروسکوپ زمان مرگ نوچه‌ها مورد بررسی قرار گرفته و با گروه شاهد نگهداری شده در دمای 4 درجه سانتی گراد مقایسه گردید. آنالیز داده‌ها با آزمون‌های t- test و ANOVA در سطح معنی‌داری 05/0 انجام شد.

نتایج: مقایسه دو گروه شاهد و تیمار نشان داد که از نظر آماری، اختلاف معنی‌داری در زمان مرگ نوچه‌ها وجود دارد(05/0>P). همچنین اختلاف آماری ‌معنی‌داری بین دوز‌های 1، 2 و 3 کیلوگری با دوز 5 کیلوگری از نظر سرعت کشندگی وجود داشت(05/0>P). نتایج نشان داد که حداقل دوز نابودی انگل لینگواتولا سراتا 1 کیلوگری  بوده و دوز5 کیلوگری، سبب مرگ سریعتر نوچه‌ها گردید.

نتیجه گیری: با توجه به حساسیت نوچه انگل لینگواتولا سراتا  به پرتو الکترونی، در آینده می‌توان از پرتوالکترونی جهت ارتقاء ایمنی فراورده‌های دامی‌استفاده نمود. این مقاله حاصل پایان نامه دانشجوی کارشناسی ارشد گروه بهداشت و ایمنی مواد غذایی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزدمی‌باشد.