سابقه و اهداف: دیابت نوع دو یکی از علل مهم مرگ و میر در جهان محسوب می شود و شیوع آن در سراسر دنیا در حال افزایش است. دیابت به طور عموم به عنوان یک بیماری اکسیداتیو شناخته شده است. از جمله آنتی اکسیدان هایی که امروزه در بیماری های اکسیداتیو استفاده می شود، مکمل کوآنزیم کیوتن CoQ10)) است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر مکمل 0 CoQ1بر مقاومت انسولینی و قند خون بیماران مبتلا به دیابت نوع دو طراحی شده است. روش بررسی : این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی دو سوکور می باشد که با مشارکت 70 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو تحت پوشش مرکز تحقیقات دیابت یزد در طول سال 1390 انجام گرفت. افراد به طور تصادفی به دو گروه CoQ10 و دارونما تقسیم شدند. هر دو گروه به مدت 12 هفته روزانه 2 کپسول 100 میلی گرمی محتوی CoQ10 یا دارونما مصرف کردند. شاخص های مختلف قند خون و مقاومت انسولینی قبل و بعد از مطالعه اندازه گیری شد. یافته ها : شصت و دو نفر مطالعه را به پایان رساندند. میانگین غلظت قند خون ناشتا، میانه انسولین و میانه عملکرد ترشحی سلول های بتای پانکراس بعد از مداخله در دو گروه تفاوت معنی داری پیدا نکرد. میانگین تغییرات حساسیت به انسولین پس از مداخله در گروه کوکیوتن افزایش معنی داری پیدا کرده بود (12.1+67.1در برابر -19.1+50.1: P<0.05 ). میانه تغییرات شاخص HOMA (مقاومت به انسولین) پس از مداخله میان دو گروه تفاوت معنی داری داشت (P<0.05). بحث : مطالعه حاضر نشان می دهد مصرف مکمل کوآنزیم Q10 در افزایش حساسیت به انسولین و کاهش مقاومت انسولین در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو اثر معنی داری دارد. بنابر نتیجه این مطالعه و اثر مفید این مکمل در مطالعات مشابه؛ مصرف این مکمل در بیماران دیابتی قابل توصیه است.