مقدمه: در تحقیقات زیادی از نانوذرات مختلف برای حذف فلزات سنگین از آب استفاده شده‌اند، نتایج این تحقیقات نشان دهنده توان بالای این مواد برای حذف مواد آلاینده از محلول‌های آبی هستند همچنین جاذب‌های زیستی نیز دارای توان زیادی برای تصفیه آب می‌باشند. هدف اصلی این تحقیق، بررسی تاثیرات اضافه کردن نانوذرات اکسید آهن به فیلتر‌های زیستی حذف کروم از آب است. روش بررسی: در این پژوهش تجربی فرآیند مورد استفاده فیلتراسیون بود، همچنین در این تحقیق متغیر مورد بررسی در فرآیند نوع جاذب بود در واقع تاثیر تغییر نوع جاذب بر درصد حذف فلز سنگین مورد بررسی قرار گرفت، از سوی دیگر روش کار نیز به این شکل بود که در دو گام اول با استفاده از جاذب-های خاک و خاک اره، آب آلوده با سه غلظت متفاوت 7/883، 4/1767 و ppm 8837 پالایش گردید در دو گام بعدی از پژوهش نیز برای مقایسه به هر کدام از جاذب‌های خاک و خاک اره مقادیری از مخلوط نانوذرات اکسید آهن با چند جاذب گیاهی دیگر اضافه شد، و دوباره جذب در همین غلظت‌های اولیه انجام گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بهترین جاذب، جاذب خاک و نانوذرات اکسید آهن با حداکثر درصد حذف معادل 2/96 است، همچنین بهترین عملکرد در غلظت اولیه فلز سنگین ppm 8837 بدست آمد، از سوی دیگر در آزمایش‌هائی که از نانوذرات اکسید آهن استفاده شد، اضافه شدن نانوذرات باعث افزایش میزان جذب کروم و تبدیل Cr6+ به Cr3+ گردید. نتیجه گیری: با استفاده از نتایج این تحقیق می‌توان گفت که ترکیب شدن نانوذرات اکسید آهن با مواد فیلترهای حذف کروم می‌تواند Cr6+ را به Cr3+ تبدیل کند همچنین این کار بازده فرآیند حذف را نیز افزایش می‌دهد.

واژه‌های کلیدی: نانوذرات اکسید آهن، کروم، فلزات سنگین، آب

متن کامل [PDF 293 kb]   (1747 دریافت)