مقدمه: بسیاری از صنایع نیازمند کار به صورت شبانه‌روزی و ارائه خدمت به طور تمام وقت هستند. بنابراین، افراد و سازمان‌ها با مسائل جدیدی از جمله نوبت‌کاری مواجه هستند. ضرورت توجه به محیط کار و سلامت و استرس شغلی کارکنان در صنایع، منجر به انجام پژوهشی با هدف بررسی ارتباط بین استرس شغلی و نوبت‌کاری در کارکنان یکی از صنایع لبنی یزد گردید. روش بررسی: در یک پژوهش توصیفی- تحلیلی و از نوع مقطعی، استرس شغلی 100 نفر از کارکنان یکی از مجتمع‌های صنعتی که از میان جامعه (1000 نفر) به طور تصادفی انتخاب شدند، با استفاده از ‌پرسشنامه‌ استرس شغلی مورد مطالعه قرارگرفت. به منظور آزمون فرضیه‌های پژوهش از همبستگی، آزمون t مستقل و تحلیل رگرسیون چند متغیری (بطور همزمان) استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج نشان می دهد که استرس ‌شغلی در نوبت‌کاران بیشتر از کارکنان غیرنوبت‌کار بود. به علاوه، بین میزان (99/ 8F= و 01/0α=) و منابع استرس شغلی کارکنان (76/3F= و 05/0α=) و متغیرهای جمعیت‌شناختی و نیز بین تحصیلات و استرس کارکنان ارتباط معناداری مشاهده شد. این پژوهش هم چنین نشان‌داد که، استرس را می‌توان از طریق متغیرهای جمعیت‌شناختی پیش‌بینی نمود (35/0F= و 05/0α=) و بین میزان (78/0 =r) و منابع استرس شغلی (54/0 =r) و نوبت‌کاری همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. نتیجه‌گیری: بین دو متغیر استرس‌شغلی و نوبت‌کاری ارتباط معناداری وجود دارد. از این رو انجام چنین پژوهش‌هایی توصیه می شود؛ چراکه از نتایج آنها می‌توان به راهکارهای عملیاتی و مداخلات طراحی شغل مربوط به نوع کار و ارگونومی محیط کار برای بهبود استرس شغلی و سلامت کارکنان دست‌یافت.

واژه‌های کلیدی: استرس‌شغلی، نوبت‌کاری، صنایع لبنی، یزد

متن کامل [PDF 187 kb]   (1674 دریافت)