مقدمه : بدون شک استرس شغلی و اختلالات اسکلتی-عضلانی رابطه مستقیمی با سلامت کارکنان دارد. بنا به گزارش معاونت درمان سازمان تأمین اجتماعی بیماری‌های اسکلتی – عضلانی علت4/14درصد از کارافتادگی‌های کلی در ایران بوده، همچنین بیشترین تعداد مراجعات به کمیسیون‌های پزشکی بدوی سازمان تأمین اجتماعی به علت ناراحتی‌های اسکلتی - عضلانی بوده است. هدف از این مطالعه تعیین میزان شکایت از درد در اندام فوقانی و بررسی رابطه آن با استرس شغلی در کارکنان اداری می‌باشد.

  روش بررسی : این یک مطالعه مقطعی می باشد که در سال 1390 انجام گرفت. نمونه در این مطالعه 320 نفر از کارکنان اداری دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و دانشگاه علوم بهزیستی و توان‌بخشی می‌باشند. که 37 درصد نمونه را مردان و 63 درصد را زنان تشکیل می‌دهند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش چارت نشان دهنده‌ی اختلالات اسکلتی عضلانی BDC ، پرسشنامه استرس شغلی HSE و همچنین یک پرسشنامه باز پاسخ می‌باشد. روش نمونه گیری طبقه ای بوده که بر طبق جمعیت هر دانشگاه تعداد نمونه انتخاب می‌شدند،و از نرم افزار SPSS نسخه 16برای آنالیز آماری استفاده شد.

  یافته ها : نتایج نشان داده بیشترین اختلالات اسکلتی عضلانی مربوط به کمر با 2/28 درصد و کمترین آن مربوط به بازو و ساعد با7/4درصدمی‌باشد. نتایج همچنین نشان داد که شکایت از درد در کمر، بازو، گردن و شانه اختلاف معنی داری بین زن و مرد دارد.همچنین میزان استرس بالا، 11درصد می‌باشد. در زیر مقیاس مربوط به استرس بیشترین میزان استرس بالا مربوط به روابط بین فردی 1/73 درصد و کمترین مقدار آن مربوط به کنترل با 5/2درصد می‌باشد. همچنین هیچ رابطه معناداری بین شکایت از درد اندام فوقانی با زیر مقیاس‌های استرس شغلی وجود نداشت.

  نتیجه گیری : نتایج این مطالعه نشان داد که میزان استرس شغلی و درد در اندام فوقانی در نمونه مورد نظر بالا می‌باشد اما رابطه معنی داری بین درد در اندام فوقانی و استرس شغلی پیدا نشد، با توجه به میزان بالای استرس و اختلالات اسکلتی عضلانی در این نمونه و با توجه به اینکه مطالعات گذشته، نقش استرس و اختلالات اسکلتی عضلانی را در بهره‌وری، غیبت از کار و رضایت شغلی را به اثبات رسانیده‌اند پیشگیری از این عوامل ضروری می‌باشد.

   .