دوره 22، شماره 6 - ( بهمن و اسفند 1402 )
جلد 22 شماره 6 صفحات 61-44 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه یزد ، fayati@yazd.ac.ir
چکیده: (69 مشاهده)
مقدمه: توانایی کنترل تعادل ایستا و پویا برای مشارکت در فعالیتبدنی اهمیت دارد و این مشارکـت نقش مهمی در چگونگی اجرای فعالیت‌ها ودرنتیجه مدیریت اضافه وزن درکودکان دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تـأثیر مداخله (رویکرد آموزشی و ورزشی شاگرد- محور) جـو انگیـزشی تبحرگرا بر تعـادل ایستا و پویای کودکان دختر دارای اضافه‌وزن بود.
روش بررسی: از راهبرد تحقیقی نیمه تجربی با هدف کاربردی و از طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون همراه با گروه کنترل استفاده شد. 60 کودک دختر بین 10-12 سال به روش نمونه در دسترس انتخاب و در چهار گروه مساوی اضافه‌وزن تبحرگرا، اضافه‌وزن کنترل، وزن طبیعی تبحرگرا و وزن طبیعی کنترل قرار گرفتند. برای ارزیابی تعادل ایستا و پویا به ترتیب از آزمونهای لک‌لک و ستاره استفاده شد.
یافته ها: در پیش‌آزمون و پس‌آزمون گروه وزن طبیعی عملکرد بهتری در هر دو تعادل ایستا و پویا داشتند هر چند در پس‌آزمون اختلاف بین گروه وزن طبیعی و اضافه‌وزن کمتر شد. گروه اضافه‌وزن تجربی نسبت به گروه اضافه‌وزن کنترل عملکرد بهتری در هر دو تعادل ایستا و پویا داشتند. اختلاف میانگین پیش‌آزمون و پس‌آزمون دو گروه تجربی اضافه‌وزن و وزن طبیعی در تعادل پویا و ایستا مشابه یکدیگر بود. در حالیکه این اختلاف میانگین در گروه اضافه‌وزن و وزن طبیعی کنترل در تعادل پویا بیشتر از تعادل ایستا بود (001/0P<).
نتیجه گیری: رویکرد جو انگیزشی تبحرگرا منجر به بهبود هر دو تعادل ایستا و پویا شده و می‌تواند باعث ثبات قامت و انجام بهتر فعالیت‌های روزمره و تمرینات مختلف ورزشی شود.
روش بررسی: از راهبرد تحقیقی نیمه تجربی با هدف کاربردی و از طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون همراه با گروه کنترل استفاده شد. 60 کودک دختر بین 10-12 سال به روش نمونه در دسترس انتخاب و در چهار گروه مساوی اضافه‌وزن تبحرگرا، اضافه‌وزن کنترل، وزن طبیعی تبحرگرا و وزن طبیعی کنترل قرار گرفتند. برای ارزیابی تعادل ایستا و پویا به ترتیب از آزمونهای لک‌لک و ستاره استفاده شد.
یافته ها: در پیش‌آزمون و پس‌آزمون گروه وزن طبیعی عملکرد بهتری در هر دو تعادل ایستا و پویا داشتند هر چند در پس‌آزمون اختلاف بین گروه وزن طبیعی و اضافه‌وزن کمتر شد. گروه اضافه‌وزن تجربی نسبت به گروه اضافه‌وزن کنترل عملکرد بهتری در هر دو تعادل ایستا و پویا داشتند. اختلاف میانگین پیش‌آزمون و پس‌آزمون دو گروه تجربی اضافه‌وزن و وزن طبیعی در تعادل پویا و ایستا مشابه یکدیگر بود. در حالیکه این اختلاف میانگین در گروه اضافه‌وزن و وزن طبیعی کنترل در تعادل پویا بیشتر از تعادل ایستا بود (001/0P<).
نتیجه گیری: رویکرد جو انگیزشی تبحرگرا منجر به بهبود هر دو تعادل ایستا و پویا شده و می‌تواند باعث ثبات قامت و انجام بهتر فعالیت‌های روزمره و تمرینات مختلف ورزشی شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |