سابقه و اهداف: دیابت ملیتوس یکی از بیماری های شایع غدد درون ریز می باشد که به دلیل توسعه زندگی ماشینی بروز آن در اکثر نقاط دنیا روز به روز در حال افزایش است. اختلال چربی ها یکی از اختلالات متداول در این بیماری است که خود سبب پیدایش و تشدید عوارض کوتاه و بلند مدت آن می شود. استفاده از گیاهان دارویی از جمله استراتژی های درمانی برای پیشگیری و کنترل عوارض ناشی از بیماری دیابت می باشد که نمونه هایی از آنها گیاه چای ترش و سبز است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر مصرف چای ترش و سبز بر قند و چربی بیماران دیابت نوع دو دارای اضافه وزن و چاقی انجام شده است.

  روش بررسی : این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی می باشد که با مشارکت 100 بیمار مبتلا به دیابت تحت پوشش مرکز تحقیقات یزد در طول سال 1390 انجام گرفت. افراد به طور تصادفی به دو گروه چای ترش و چای سبز تقسیم شدند. هر دو گروه به مدت 4 هفته روزانه سه بار و هر بار 150 سی سی به فاصله 2 ساعت بعد از هر وعده ی غذایی چای مربوط به خود را مصرف کردند. قند ناشتا و پروفایل لیپیدی در ابتدا و انتهای مداخله اندازه گیری شد.

  یافته ها : نود و چهار نفر مطالعه را به پایان بردند. میانگین متغیرهای دموگرافیک، قند و چربی ها در آغاز و پایان مداخله بین دو گروه تفاوت معنی داری نشان نداد. در هر دو گروه تنها HDL-C در پایان نسبت به آغاز مداخله افزایش معنی داری داشت، به طوری که در گروه گیرنده چای ترش میانگین آن از 4/8 ± 1/37 آغاز مطالعه به 8/8 ± 8/41 میلی گرم در دسی لیتر (6/16 درصد افزایش) و در گروه گیرنده چای سبز از 1/9 ± 7/38 به 13 ± 43 میلی گرم در دسی لیتر (14 درصد افزایش ) رسیده است.

  نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که مصرف چای ترش و سبز هر دو بر افزایش معنی دار HDL-C موثرند. بنابراین با عنایت به این اثر و سایر اثرات مفید گزارش شده از مطالعات مشابه، نوشیدن آنها در بیماران دیس لیپیدمیک به ویژه بیماران مبتلا به دیابت قابل توصیه است.