دوره 11، شماره 3 - ( بهمن 1391 )                   جلد 11 شماره 3 صفحات 102-91 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی گلستان ، alizafarzadeh@yahoo.com
چکیده:   (12344 مشاهده)

  سابقه و اهداف: یکی از سیستمهای بیولوژیکی ترکیبی نوین که در تصفیه فاضلاب حاوی مواد آلی و ازت بکار برده می شود، سیستم راکتورهای بیولوژیکی با بستر متحرک ( Moving Bed Biofilm Reactors - MBBR ) است. در این تحقیق، این فرایند در راکتورهای بیوفیلمی با بستر متحرک حاوی آکنه های KMT ( k1 ) در مقیاس آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت.

  روش بررسی: در این سیستم، از دو راکتور سری بصورت انوکسیک ( R1 ) و هوازی ( R2 ) بترتیب دارای حجم 5/3 و 10 لیتر که در دمای oC 5/28 ، 8- 7، pH = ، mg/l 1- 5/1 DO = و نسبت برگشت داخلی Q 3 بصورت پیوسته استفاده شد. کلیه آزمایشات بر اساس کتاب ستاندارد متد انجام شد. نسبت پر شدگی راکتورهای R1 و R2 با آکنه های k1 به ترتیب 40 و 50 در صد حجمی بود. آنالیز آماری داده ها با نرم افزار spss و excel انجام شد.

  یافته ها: متوسط غلظت اکسیژن محلول در راکتور هوازی در دوره بهره بردازی در دامنه mg/l 5/1-1 بود. متوسط راندمان حذف کربن آلی ( SCOD ) در بارگذاریهای مختلف ( mg/l 2000-300) بیش از 95% بود و بیشترین میزان آن در راکتور انوکسیک حذف شد. راندمان حذف نینروژن در بارگذاری های مختلف ( mg -N/l 250-25) در دامنه 4/99-80 درصد متغییر بود و بیشترین راندمان حذف در بارگذاری mg/m 2 . day 181/0-127/0 براساس سطح بیوفیلم در راکتور انوکسیک در حضور کربن آلی (حدود 92%) بدست آمد. نتایج نشان داد که با افزایش میزان بارگذاری ترکیبات ازته، نیتریفیکاسیون افزایش یافته، اما سرعت افزایش آن در بارگذاریهای بالا، کاهش یافته است. علت آن به احتمال زیاد تجمع یون نیتریت در راکتور هوازی می باشد.

  نتیجه گیری: نتایج نشان داد که فرایند حذف ترکیبات آلی و ازته از فاضلاب در سیستم MBBR به روش پیش دنیتریفیکاسیون، بدون برگشت لجن و بدون استفاده از منبع کربن خارجی، در شرایط محدود اکسیژن محلول در راکتور هوازی، دارای عملکرد قابل توجهی جهت تصفیه فاضلاب های دارای مقادیر زیاد ترکیبات ازته و آلی می باشد.

   ( k1 )

 

متن کامل [PDF 2304 kb]   (2676 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1391/11/18 | انتشار: 1391/11/27

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.