دوره 17، شماره 5 - ( آذر و دی 1397 )
جلد 17 شماره 5 صفحات 70-55 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه علامه طباطبایی ، asmar567@yahoo.com
چکیده: (3059 مشاهده)
مقدمه: رفتارهای پرخطر و سبک زندگی ناسالم عاداتی است که به طور معنی‌داری با ابتلاء و مرگ و میر نوجوانان در ارتباط است. لذا پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی برنامه ایمن‌سازی تربیتی– اجتماعی مبتنی بر رویکرد اسلامی با ایمن سازی در برابر استرس بر سبک زندگی دانش‌آموزان دختر با رفتارهای پرخطر دبیرستان شهرستان یزد انجام گرفت.
روش بررسی: این مطالعه نیمه آزمایشی، با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه بود. جامعه‌ی آماری این پژوهش کلیه دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهرستان یزد در سال تحصیلی 1394-1393 بودند. نمونه‌ی پژوهش54 دانش‌آموز دختر دارای رفتار پرخطر بود که پس از نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای به سه گروه و سپس هر گروه به صورت گمارش تصادفی در گروه‌های آزمایشی و کنترل قرار گرفتند. مداخلات در 12 جلسه 1 ساعت و 15 دقیقه‌ای، هفته‌ای یک جلسه و به مدت 3 ماه انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات مقیاس رفتارهای پرخطر زاده محمدی و همکاران و سبک زندگی (LSQ) لعلی و همکاران بود. پرسشنامه سبک زندگی در دو مرحله قبل و بعد از آموزش توسط دانش‌آموزان تکمیل گردید. داده‌ها، با استفاده از آزمون‌های کوواریانس و LST در نرم‌افزار 20SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها:میانگین نمرات سبک زندگی پیش‌آزمون گروه آزمایشی ایمن‌سازی تربیتی-اجتماعی 77/140، ایمن‌سازی در برابر استرس 27/139 و کنترل 55/141 و در پس‌آزمون به ترتیب 83/156، 22/139 و 94/140 بود. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که برنامه ایمن‌سازی تربیتی–اجتماعی مبتنی بر رویکرد اسلامی منجر به بهبود سبک زندگی شده (001/0 =sig)، اما آموزش ایمن‌سازی در برابر استرس تفاوت معناداری ایجاد نکرد (085/0=sig).
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد مداخله آموزشی ایمن‌سازی تربیتی-اجتماعی مبتنی بر رویکرد اسلامی، روش مناسبی برای بهبود سبک زندگی دانش‌آموزان با رفتارهای پرخطر باشد.
روش بررسی: این مطالعه نیمه آزمایشی، با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه بود. جامعه‌ی آماری این پژوهش کلیه دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهرستان یزد در سال تحصیلی 1394-1393 بودند. نمونه‌ی پژوهش54 دانش‌آموز دختر دارای رفتار پرخطر بود که پس از نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای به سه گروه و سپس هر گروه به صورت گمارش تصادفی در گروه‌های آزمایشی و کنترل قرار گرفتند. مداخلات در 12 جلسه 1 ساعت و 15 دقیقه‌ای، هفته‌ای یک جلسه و به مدت 3 ماه انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات مقیاس رفتارهای پرخطر زاده محمدی و همکاران و سبک زندگی (LSQ) لعلی و همکاران بود. پرسشنامه سبک زندگی در دو مرحله قبل و بعد از آموزش توسط دانش‌آموزان تکمیل گردید. داده‌ها، با استفاده از آزمون‌های کوواریانس و LST در نرم‌افزار 20SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها:میانگین نمرات سبک زندگی پیش‌آزمون گروه آزمایشی ایمن‌سازی تربیتی-اجتماعی 77/140، ایمن‌سازی در برابر استرس 27/139 و کنترل 55/141 و در پس‌آزمون به ترتیب 83/156، 22/139 و 94/140 بود. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که برنامه ایمن‌سازی تربیتی–اجتماعی مبتنی بر رویکرد اسلامی منجر به بهبود سبک زندگی شده (001/0 =sig)، اما آموزش ایمن‌سازی در برابر استرس تفاوت معناداری ایجاد نکرد (085/0=sig).
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد مداخله آموزشی ایمن‌سازی تربیتی-اجتماعی مبتنی بر رویکرد اسلامی، روش مناسبی برای بهبود سبک زندگی دانش‌آموزان با رفتارهای پرخطر باشد.
واژه‌های کلیدی: ایمن‌سازی تربیتی، اجتماعی، رویکرد اسلامی، ایمن‌سازی در برابر استرس، سبک زندگی، رفتارهای پرخطر، نوجوان
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |