مقدمه: با توجه به افزایش روز افزون ویروس HIV در جوامع بشری و با توجه به اینکه در این افراد به دلیل نقص سیستم ایمنی، شیوع عفونت های فرصت طلبی همچون توکسوپلاسموزیس بیشتر بوده به گونه ای که حتی در صورت عدم درمان می تواند منجر به مرگ فرد شود و نیز به خاطر شرایط مساعدی که برای انگل در این میزبان ها مهیا می شود، احتمال حضور گونه هایی مقاوم به درمان و یا با پاتوژنز بیشتر وجود دارد که این خود تهدیدی برای کل جامعه محسوب می شود. هدف این مطالعه بررسی سرواپید میولوژی توکسوپلاسموز در بیماران HIV+ مراجعه کننده به مرکز رفتاری یزد  درسال 1393 بود.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی- مقطعی بر روی 84 بیمار مبتلا به HIV در مرکز مشاوره بیماری های رفتاری در یزد  انجام شد. در این مطالعه آنتی بادی های IgG به روش الیزا و CD4 به روش فلوسایتومتری در تمامی بیماران اندازه گیری شد. از آزمون کای دو جهت بررسی روابط بین شیوع توکسوپلاسموزیس بر حسب متغیرهای مستقل در سطح معنی داری 5 درصد استفاده شد.
یافته‌ها: 4/52% بیماران از نظرIgG مثبت گزارش شدند.اختلاف معناداری در شیوع توکسوپلاسموز در بیماران مورد مطالعه و متغیرهای مورد بررسی شامل: جنس، سن، اعتیاد به مواد مخدر و درآمد مشاهده نشد (05/0< P). از نظر انتقال بیماری نتایج نشان می‌‌دهد که انتقال از مادر به فرزند،‌ انتقال از همسر و مبتلا شدن توسط خود فرد به ترتیب 3 مورد (6/3%)، 20 مورد (8/23%)، ‌57 مورد (9/67%) بوده که جمعاً‌ شامل (3/95%) می‌باشدو 4 نفر دیگر از نظر روش انتقال مشخص نبودند.
بحث و نتیجه گیری: اطلاع رسانی و بیمار یابی در گروههای پرخطر جامعه خصوصاً از نظر اعتیاد به مواد مخدر تزریقی و تماس جنسی پرخطر، برنامه‌ریزیهای منطقی و عملی و آموزش جهت کاهش و ترک رفتارهای پرخطر در این گروه ها لازم به نظر می‌رسد.