مقدمه: پیوند کلیه مناسب ترین روش درمانی برای بیماران مبتلا به بیماری پیشرفته  کلیه می باشد. هدف از این مطالعه تعیین میزان بقای کلیه ی پیوندی و مقایسه ی کارایی مدل نیمه پارامتری کاکس و مدل های پارامتری برای تعیین عوامل مؤثر بر بقای پیوند می باشد.
روش بررسی: این مطالعه به صورت کوهورت تاریخی و شامل اطلاعات 381 بیمار مبتلا بهESRD  می باشد که از آذر 1386 تا پایان اسفند 1394 در بیمارستان نور اصفهان تحت جراحی پیوند کلیه قرار گرفته اند. به منظور شناسایی عوامل مؤثر بر بقای پیوند، مدل های پارامتری و نیمه پارامتری به داده ها برازش داده شد و از معیار اطلاع آکائیکه برای تعیین کاراترین مدل استفاده گردید. تحلیل داده ها با نرم افزار R نسخه 3.1.0 انجام و سطح معناداری 05/0 در نظر گرفته شده است.
یافته ها: با استفاده از روش کاپلان مایر میزان بقای 1، 3، 5 و 8 ساله کلیه ی پیوندی به ترتیب 987/0، 933/0، 869/0 و 839/0برآورد گردید. نتایج حاصل از آنالیز چند متغیره تمامی مدلهای برازش شده نشان داد که مدت زمان دیالیز قبل از پیوند (05/0p≤) و مقدار کراتینین زمان ترخیص (05/0p≤) با بقای پیوند کلیه ارتباط معنی داری دارند. مقادیر آکائیکه برای مدل های کاکس، وایبول، نمایی، لگ نرمال و لگ لجستیک به ترتیب 484،484،482،484،356 محاسبه گردید.
نتیجه گیری: بر مبنای ملاک آکائیکه مدل نیمه پارامتری کاکس به عنوان مدل برتر انتخاب و پیشنهاد گردید.