مقدمه: غذاهای غنی از پروتئین در بیماران مبتلابه فنیل کتونوری محدود می‌شوند. فرمولای متابولیک بدون فنیل الانین جایگزین شیر، فرآورده‌های لبنی، گوشت و ماهی می‌شود. لذا این بیماران ممکن است در معرض خطر کمبود پروتئین و درنتیجه کمبود روی قرار گیرند. هدف از این بررسی تعیین وضعیت روی در بیماران فنیل کتونوری تحت درمان با فرمولای متابولیک در مقایسه با افراد سالم بود.

روش و بررسی: این مطالعه مورد – شاهدی با مشارکت 29 بیمار مبتلابه فنیل کتونوری (PKU) و 29 نفر فرد سالم به‌عنوان شاهد با سن 42-5/0 سال در استان یزد و بوشهر انجام شد. غذاهای دریافتی روزانه به‌وسیله پرسشنامه یادداشت خوراک به مدت 3 روز گردآوری گردید.  غلظت روی پلاسما با روش اسپکتروفتومتری با جذب اتمی شعله‌ای اندازه‌گیری شد.  p کمتر از 05/0 به‌عنوان سطح معنی‌داری در نظر گرفته شد.

یافته‌ها: میانه‌روی پلاسما در گروه مورد و شاهد به ترتیب 86/5 و 34/8 میکرومول بر لیتر بود (11/p<.).

میانه‌روی پلاسما در هر دو گروه کمتر از دامنه نرمال بود. روی دریافتی در گروه مورد نسبت به کنترل به‌طور معنی‌داری بیشتر بود (001/p<.).فراوانی کمبود روی در گروه مورد 82.8 و در گروه شاهد 86.2 درصد و در دو گروه تفاوت معنی‌داری نداشت (1p=).

نتیجه‌گیری: باوجوداینکه دریافت روی در گروه مورد نسبت به شاهد به‌طور معنی‌داری بیشتر بود اما سطح روی پلاسما در گروه مورد و شاهد تفاوت معنی‌داری نداشت. در هر دو گروه مورد و شاهد فراوانی بالای کمبود روی ملاحظه گردید.