دوره 17، شماره 3 - ( مرداد و شهریور 1397 )                   جلد 17 شماره 3 صفحات 76-64 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد ، barzegar.HE@gmail.com
چکیده:   (2371 مشاهده)

مقدمه:صبحانه یکی از وعده های اصلی غذایی است که به دانش آموزان کمک می کند تا فراگیری بهتری داشته باشند .هدف از این مطالعه بررسی تعیین کننده های رفتار مصرف صبحانه دردانش آموزان پایه های چهار،پنجم وششم مدارس ابتدایی شهرستان ابرکوه بر اساس نظریه رفتاربرنامه ریزی شده بود.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی تحلیلی به صورت مقطعی بر روی دانش آموزان مقطع ابتدایی پایه های چهارم،پنجم وششم شهرستان ابرکوه انجام شد.تعداد327دانش آموز، به صورت تصادفی چندمرحله ای  در مطالعه وارد شدند. ابزار گردآوری داداه ها پرسشنامه ای بود که از زیر مقیاسهای اطلاعات شخصی وسازه های رفتار،نگرش،هنجارهای انتزاعی،کنترل رفتار درک شده وقصد رفتاری تشکیل شده بود. پایایی  و روایی پرسشنامه اندازه گیری و تأیید شد .تجزیه وتحلیل داده ها توسط نرم افزارSPSS و با استفاده از شاخص های مرکزی وپراکندگی،ضریب همبستگی اسپیرمن،رگرسیون خطی و آنالیز واریانس صورت گرفت.
یافته ها: میانگین نمره ی رفتار53/6± 99/40 (محدوده 77-1)،نگرش46/4± 27/18(محدوده 24-0)،هنجارهای انتزاعی 64/3±37/15(محدوده 24-0)،کنترل رفتار درک شده 09/6±88/17(محدوده  26-0)وقصد رفتاری83/4±52/15 (محدوده 20-0)بود. 4/2درصد از دانش آموزان در ماه اخیر اصلا صبحانه نخورده بودند. نگرش) 17/0(β=،هنجارهای انتزاعی)01/0(β =،وکنترل رفتار درک شده ) 15/0(β =، توانستد8 درصد از واریانس رفتار مصرف صبحانه را پیش بینی کنندکه در بین سازه ها نگرش قویترین پیش بینی کننده بود. بعلاوه نگرش ) 233/0(β=،هنجارهای انتزاعی)165/0(β=،کنترل رفتاری درک شده) 516/0(β=، توانستند50 درصد از واریانس قصد رفتاری مصرف صبحانه را پیش بینی کنندکه در بین سازه ها کنترل رفتاری درک شده قویترین پیش بینی کننده بود.
نتیجه گیری: نظریه رفتار برنامه ریزی شده در تبیین رفتارمصرف صبحانه کارآمد است و نگرش قویترین پیش بینی کننده رفتار وکنترل رفتاری درک شده قویترین پیش بینی کننده  قصد است لذا پیشنهاد می گردد در برنامه ریزی های مداخله ای مورد توجه قرار گیرند.

متن کامل [PDF 278 kb]   (1405 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1395/3/4 | پذیرش: 1395/3/9 | انتشار: 1397/6/24

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.