مقدمه: پرتودهی یکی از استراتژی‌های مداخله‌گر به‌منظور کنترل مؤثر میکروارگانیسم‌های پاتوژن منتقله از غذا می‌باشد که باعث کاهش بار میکروبی و افزایش مدت‌زمان نگهداری گوشت می‌شود.

روش بررسی: در این مطالعه نمونه‌های گوشت شترمرغ با باریکه الکترونی به میزان 1.5، 3 و 5 کیلوگری مورد تیمار قرارگرفته و در دمای C°1±4 به مدت 15 روز نگهداری شدند. پس از پرتودهی در بازه‌های زمانی 5 روزه، به مدت 15 روز تغییرات شیمیایی و ارگانولپتیکی گوشت مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین میزان کل نیتروژن آزاد و اسید تیوباربیتوریک برای بررسی تغییرات شیمیایی اندازه‌گیری گردید.

یافته ها: پرتودهی به‌طور معنی‌داری باعث کاهش میزان کل نیتروژن آزاد در نمونه‌های پرتودیده شد. همچنین افزایش میزان اسید تیوباربیتوریک نیز در نمونه‌های پرتودیده شده معنی‌دار بود که با دور پرتودهی و طول مدت نگهداری رابطه مستقیم داشت و علی‌رغم افزایش میزان اسید تیوباربیتوریک، پرتودهی اثر معنی‌داری بر خواص حسی گوشت شترمرغ نداشت.

نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که پرتودهی گوشت شترمرغ با باریکه الکترونی باعث افزایش مدت‌ زمان نگهداری گوشت شترمرغ به مدت حداقل دو هفته در دمای یخچال بدون تغییر محسوس در خواص حسی این گوشت می‌شود.