مقدمه: آزاردهندگی حاصل از سروصدای هواپیماها در یک فرودگاه، رابطه نزدیکی با تناوب نشست و برخاست هواپیماها و توزین برنامه ریزی عملیات آنها در طول شبانه­ روز دارد. در حال حاضر هواپیماهایی که در فرودگاه یزد نشت و برخاست می کنند از نوع هواپیماهای متوسط با موتورهای جت یا اصطلاحاً توربوفن بوده که صدای حاصله از آنها بسیار زیاد خواهد بود.

روش بررسی: این تحقیق توصیفی تحلیلی، بصورت مقطعی بوده و اندازه­گیری میزان سروصدای ناشی از تردد هواپیما در 7 ایستگاه سنجش صوت توسط دستگاه سنجش صوت سیار TesTo-  815 و همچنین تکمیل 100 پرسشنامه جهت بررسی آثار ناشی از آلودگی صوتی  در فرودگاه بین المللی یزد و مناطق حساس صوتی اطراف آن در سال 1393 انجام شده است.

یافته­ها: بیشترین میزان آلودگی صوتی ناشی از تردد هواپیما ،در خود محوطه فرودگاه با میانگین تراز صوتی 8/84 دسی­بل و در مناطق مجاور فرودگاه در ایستگاه شماره 5 منطقه­ای واقع در جنوب فرودگاه، با میانگین تراز صوتی 5/75 دسی­بل بدست آمد. نتایج بدست آمده از آنالیز پرسشنامه­ها نشان داد که 75 درصد مردم ساکن مناطق مسکونی اطراف فرودگاه بوسیله سروصدای هواپیما مورد آزار و اذیت قرار می گیرند. نتایج بیانگر آن است که، اختلال در خواب، حالت عصبی، استرس و بیماری روحی و تداخل در گفتار از عواملی هستند که صرف نظر از اولویت بندی متفاوتشان در منطقه مورد بررسی، از بیشترین میزان تأثیرپذیری از نویز هواپیماها برخوردار هستند.

نتیجه­گیری: سروصدای هواپیما قویترین فاکتور زیست محیطی منفی می باشد که کارکنان و ساکنین اطراف فرودگاه بین المللی یزد را تحت تأثیر قرار داده و میتواند برای سلامت آنها خطرناک باشد. این سروصدا برای سلامتی کارمندان بویژه آنان که بواسطه نوع وظایفشان، روزانه در معرض سروصدای شدید هواپیماها قرار دارند، بسیار نامطلوب است. از این رو ضرورتاً ضوابط پیشگیرانه شدیدی مانند استفاده اجباری از وسایل حفاظتی آکوستیک و ضد صدا یا کوتاه کردن زمان خدمت کارکنان، برای این گونه افراد مورد نیاز است