مقدمه: امروزه نظام آموزش و پرورش جایگاه ویژه‌ای در تأمین سلامت اجتماعی افراد جامعه دارد. مسلماً کمبود سلامت اجتماعی در نیروهای آموزشی این نظام می‌تواند پیامدهای نامناسبی بر انسجام و مشارکت نسلهای آینده و سلامت جامعه داشته باشد. لذا با توجه به اهمیت مسئله، این مطالعه به بررسی میزان سلامت اجتماعی معلمان و عوامل مؤثر برآن میپردازد.
روش بررسی: این تحقیق بصورت پیمایش و با استفاده از پرسشنامه سلامت اجتماعی کینز انجام شد. حجم نمونه 300 نفر از آموزگاران، مربیان و عوامل اداری مدارس ابتدایی ناحیه یک شهریزد هستند که بهصورت نمونه‌گیری خوشه‌ای یک مرحله‌ای ساده انتخاب شدند. داده‌های به دست آمده توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 19 تحلیل شدند.
یافته‌ها: میزان سلامت اجتماعی پاسخگویان بالاتر از حد متوسط، پذیرش اجتماعی پاسخگویان کمترین و مشارکت اجتماعی آنان بیشترین میزان است. سلامت اجتماعی با محل تولد، درآمد، مسکن شخصی، تعداد اعضای خانوار، رضایت زناشویی و شغلی، سلامت سازمانی مدرسه، معدل دانش آموزان، اعتقاد به سلامت جامعه، دینداری، حمایت اجتماعی و عاطفی رابطه مثبت و معنی‌داری دارد. بین سن، جنس، محل سکونت، تحصیلات، سن، رضایت اوقات فراغت، استفاده از وسایل نوین اطلاعاتی، سمت شغلی، نوع مدرسه و تعداد دانش‌آموزان با سلامت اجتماعی رابطه معنی‌داری مشاهده نشد. در مدل رگرسیونی نیز متغیرهای دینداری، اعتقاد به سلامت جامعه و حمایت اجتماعی 43/0 درصد از تغییرات سلامت اجتماعی را تبیین می‌کنند.
نتیجه‌گیری: افزایش امکانات مدارس، افزایش رضایت شغلی معلمان باایجاد امنیت شغلی، امکانات مشاوره خانوادگی، حمایت مالی و تسهیلات مناسب برای کارمندان محتاج می‌تواند به بهبود سلامت اجتماعی معلمان یاری رساند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |