سابقه واهداف: اضطراب بیماران و عدم مراجعه آنان برای برخورداری از خدمات دندانپزشکی ممکن است تأثیرنامناسبی بر شاخصهای توسعه جامعه داشته باشد. مطالعات انجام شده در این زمینه محدود می باشند و نتایج مطالعات در این زمینه دارای تناقضات متعدد است، لذا این مطالعه به منظور تعیین وضعیت اضطراب دندانپزشکی در بیماران مراجعه کننده به مطب های بخش خصوصی دندانپزشکی شهرستان مشهد در سال 1390انجام شد.

  روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، بطور تصادفی تعداد 400 نفر ازمراجعه کنندگان به بیست مطب دندانپزشکی شهر مشهد که آنها نیز بطور تصادفی انتخاب شده بودند، در مطالعه وارد شدند. اطلاعات با استفاده از مقیاس اضطراب دندانپزشکی Dental Anxiety Scale) ) جمع‌آوری گردید. پایایی و روایی پرسشنامه درمطالعات قبلی مورد سنجش قرار گرفته و تایید گردیده است. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS و به‌کارگیری آزمونهای آماری تی، ANOVA ، ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

  یافته‌ها: در این مطالعه 8/16% از افراد دارای اضطراب خفیف، 5/58% دارای اضطراب متوسط و 8/24% دارای اضطراب شدید دندانـپزشکی بودند. میانگین نمـره اضطـراب در زنـان (91/3 ± 14/12 ( بیـشتر از مـردان (89/3 ± 19/9 ( بود (000/0 p= ). به لحاظ وضعیت تأهل بیشترین میانگین نمره اضطراب در افرادمطلقه و همسر مرده (4 ± 39/13) مشاهده شد (000/0 p= ). از لحاظ شغلی بالاترین میانگین نمره اضطراب در افراد خانه دار (77/3 ± 89/12) دیده شد. بین نمره اضطراب دندانپزشکی و سن (013/0 p= ، 125/0- r= )، دفعات مراجعه به مطب دندانپزشکی ( 004/0 p= ، 143/0- r= ) سطح تحصیلات ( 001/0 p< ، 319/0- ρ= ) ونیز سطوح مختلف درآمد ( 001/0 p< ، 415/0- ρ= ) همبستگی معکوس ومعنی داری وجودداشت.