مقدمه: سازمان بهداشت جهانی خشونت خانگی علیه زنان را یک اولویت مهم سلامت اعلام کرده است. این مطالعه با هدف تعیین نیازهای آموزشی زنان متاهل مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر اهواز جهت طراحی یک برنامه توانمندسازی برای پیشگیری از بروز خشونت علیه آنها انجام شد.

 روش بررسی : این مطالعه مقطعی به صورت دو مطالعه کیفی و کمی طراحی گردید. در مطالعه کیفی، دیدگاه ها و نظرات 30 نفر از زنان متاهل ساکن شهر اهواز در قالب چهار جلسه بحث گروهی متمرکز، جمع آوری و تحلیلشد و در مطالعه کمی، با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته ی روا و پایا شده، وضعیت آگاهی، نگرش، خودکارآمدی و عملکرد 320 نفر از زنان متاهل در زمینه خشونت خانگی بررسی گردید.

 یافته ها: از بین زنان مورد مطالعه، 79% آگاهی کافی درباره خشونت علیه زنان داشتند. 34% در زمینه خشونت خانگی علیه زنان، دارای نگرش مناسب بودند و بیش تر از 80% آنها اعلام داشتند که وجود خشونت علیه زنان توسط مردان امری بدیهی و طبیعی قلمداد می شود. 89%  افراد مورد مطالعه، عدم خودکارآمدی برای جلوگیری از خشونت خانگی علیه زنان را بیان کردند. همچنین یافته ها رابطه معناداری بین میزان تحصیلات و ازدواج در سنین پایین با رفتار خشونت آمیز را نشان دادند. یافته های کیفی نیز نشان دهنده اشکال مختلفی از اعمال خشونت علیه زنان(جر و بحث، دعوا تا خشونت فیزیکی و کتک زدن) توسط شرکت کنندگان بودند عوامل زمینه ساز خشونت از نظر زنان شرکت کننده در چهار گروه عوامل فرهنگی اجتماعی، عوامل اقتصادی، عوامل قانونی ارائه گردید.

  نتیجه گیری: آموزش و اطلاع رسانی مناسب به زنان با بحث گروهی و شفاف سازی در جهت تغییر نگرش و افزایش خودکارآمدی در برابر خشونت خانگی از راهکارهای ضروری نتیجه گیری شد که منجر به تغییر نگرش و افزایش توانمندسازی زنان در مقابل خشونت خانگی می شود.