سابقه و اهداف : مخاطرات بهداشتی ناشی از تماس با آلاینده های هوا در محیط های بسته، به مراتب بیش از فضای آزاد می باشد. این امر بیانگر توجه به مبحث آلودگی هوا در داخل محیط‌های بسته و نقش تاثیرگذار آن بر سلامتی افراد می‌باشد. هدف از این مطالعه بررسی میزان آلاینده های داخل منازل روستایی شهرستان عجبشیر استان آذربایجان شرقی می باشد.

 روش بررسی: این مطالعه ی توصیفی مقطعی جهت بررسی کیفیت هوای داخل منازل روستایی، آلایند ه ها و تأثیرات متقابل نوع سوخت مصرفی و وضعیت تهویه و آلودگی هوای داخلی بر یکدیگر، مقادیر آلاینده‌های دی‌اکسید نیتروژن (NO₂)، منواکسید کربن (CO)، دی اکسید سولفور(SO₂) و ذرات معلق هوا(PM₁₀) در منازل روستاهای تپیک دره و خانیان در شهرستان عجبشیر طی مدت یکسال توسط دستگاههای مخصوص سنجش آلاینده ها مورد سنجش قرار گرفت. اطلاعات بدست آمده جمع آوری و با استفاده از نرم افزارSPSS وآزمونهای آماری و آنالیزواریانس در سطح احتمال 5% مورد بررسی قرار گرفت، نتیجه بصورت درصد فراوانی و میانگین همراه با میزان انحراف از استاندارد بیان گردید.

 یافته ها: از تجزیه واریانس 112مورد مقادیرآلاینده های اندازه گیری شده در فصول مختلف برای روستای خانیان نتایج نشان می‌دهدکه غلظت آلاینده ها در  فصول مختلف سال تفاوت معنی‌دار(05/0&le P)  دارند. در جدول تجزیه‌ی واریانس روستای تپیک دره برای هر دو مورد ایستگاهها و فصول مختلف سال، تنها در مورد گاز  COاختلاف معنی‌دار مشاهده می گردد (01/0&le P).

نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که به دلیل استفاده از سوختهای فسیلی و عدم رعایت بهداشت محیط و استفاده از تنورهای سنتی در داخل منازل روستایی، استفاده از سوخت‌های جامد،  استفاده از اجاق‌های روباز و فاقد دودکش در داخل منازل و وجود کارگاه قالیبافی در محل سکونت افراد خانوار میزان غلظت آلاینده‌های هوا در منازل روستایی بالا است و لازم است تدبیراتی در زمینه ی کاهش این آلودگی ها در این روستاها اندیشه شود.