مقدمه: پوسیدگی زودرس دوران کودکی  یکی از شایعترین مشکلات کودکان است که در 3-45درصد جمعیت پیش دبستانی جهان مشاهده میشود.عوامل میکروبیال یکی از چهار جز اصلی (زمان، میکرو ارگانیسم، رژیم غذایی و میزبان)برای ایجاد پوسیدگی هستند.استرپتوکوک های موتانس از مهم ترین میکرو ارگانیسم های پوسیدگی زا هستند هدف از این مطالعه  تعیین میزان کلنی های استرپتوکوک موتانس در بزاق کودکان با پوسیدگی زودرس دوران کودکی و مقایسه آن با میزان کلنی های استرپتوکوک موتانس در بزاق کودکان بدون پوسیدگی و همچنین بررسی اثر عوامل محیطی روی تعداد این کلنی ها می باشد.

روش بررسی: در این مطالعه میزان کلنی استرپتوکوک موتانس 76 کودک 3-5 ساله در دو گروه با پوسیدگی زودرس دوران کودکی و بدون پوسیدگی بررسی شده است. جمع آوری بزاق  به روش غیر تحریکی و کشت آن روی محیط کشت اختصاصی استرپتوکوک موتانس انجام شد.پس از شمارش کلنی ها داده ها با استفاده از تست های آماری Chi-Square, و spearman و  Kruskal– Wallis, Mann– Whitney تجزیه و تحلیل شد.

یافته ها:اختلاف تعداد کلنی در گروه های مورد مطالعه از نظر آماری معنی دار و در کودکان بدون پوسیدگی کمتر از گروه دیگر بود (001/0p<). تفاوت تعداد کلنی ها در گروه های مورد مطالعه بر حسب سن، جنس،وزن، نمایه توده بدنی (BMI)، تحصیلات پدر و مادر تفاوت معنی داری نشان نمیدهد ولی تعداد دفعات مصرف مواد قندی، روش تغذیه (شیشه شیر یا شیر مادر) شیر دهی شبانه باعث اختلاف معنی دار در تعداد کلنی ها شد(019/0p = ).

نتیجه گیری: در مطالعه حاضر تفاوت معنی داری از لحاظ میزان کلنی های استرپتوکوک موتانس بین دو گروه مشاهده شد.رابطه تعداد دفعات مصرف مواد قندی و روش تغذیه با میزان کلنی ها معنی دار بود.میکرو ارگانیسم هاهنوز مهم ترین عامل در بروز پوسیدگی هستند ولی الگوی تغذیه و دفعات مصرف مواد قندی هم نقش بسزایی ایفا میکند. همچنین نتایج این مطالعه نشان میدهد میزان تحصیلات والدین نقشی در کاهش پوسیدگی نداشته که باید به این موضوع توجه ویژه ای داشت.