BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://tbj.ssu.ac.ir/article-1-1656-fa.html
مقدمه: صمیمیت زناشویی یکی از عوامل مؤثر بر ثبات خانواده است. همچنین امید به زندگی می تواند این صمیمت را در زنان پررنگ کند. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر بخشی زوج درمانی مثبت نگر بر افزایش صمیمیت زناشویی و امید به زندگی زنان بود.
روش بررسی: طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. 30 زن با روش نمونه گیری هدفمندانتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند.جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های امید به زندگی اسنایدر و صمیمیت زناشویی واکر استفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و آزمون آماری تحلیل کواریانس استفاده شد.
یافته ها: یافته ها نشان داد نمرات آزمودنی‌ها در نمره امید به زندگی و صمیمیت در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل تغییر قابل‌ملاحظه‌ای داشته است.
نتیجه‌گیری: نتایج بیانگر آن است، زوج درمانی مثبت نگر می تواند برافزایش امید به زندگی و صمیمیت زناشویی تاثیر بگذارد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
