چکیده مقدمه: در سال های اخیر، تحولات جمعیت شناختی چشمگیری در دنیا رخ داده است.یکی از مهم ترین این تغییرات، کاهش بی سابقه باروری در تمام مناطق دنیا بوده است. به موازات این تحولات، جمهوری اسلامی ایران نیز تغییرات گسترد ه ای را تجربه کرده، به طوریکه طی سه دهه گذشته، میزان باروری در ایران به طرز حیرت انگیزی کاهش یافته است. هدف از مطالعه حاضرتفسیر دیدگاه زنان و مردان تک فرزند خوزستانی درباره فرزندآوری بود تابه این پرسش اصلی که کدامیک از عوامل ،تاثیرگذار بر امر گرایش به فرزندآوری در استان خوزستان است، پاسخ مناسب دهد. روش:مشارکت کنندگان در این مطالعه شامل 35 نفر از جمعیت زنان و مردان در محدوده سنی 45-15 سال بودند که بطور هدفمند از مراکز بهداشت و درمان شرق و غرب اهواز در سال 94-1393 انتخاب شده بودند.داده های بدست آمده به روش تجزیه و تحلیل محتوا (Thematic Analysis ) تحلیل شد. یافته ها :دو طبقه عمده شامل مولفه هایی که باعث سوق دادن زوجین به فرزندآوری(قومیت، عزت نفس والدین، احساس مثمر ثمر بودن) و مولفه هایی که مانع سوق دادن زوجین به فرزندآوری(اقتصاد،شغل والدین،وظیفه وبیماری والدین) می شوند ارایه گردید. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش ، تجربیات زوجین از فرزندآوری بود.تقویت عواملی که باعث سوق دادن زوجین به فرزندآوری و همچنین از بین بردن عواملی که مانع فرزندآوری می شوند پایه ای برای آموزش و راهکاری مناسب بمنظور قدم برداشتن در راستای سیاستهای جدید جمعیتی کشور و ترغیب زوجین به فرزندآوری بودند. نویسنده اول :قدرت اله شاکری نژادعضو هیئت علمی گروه پژوهشی آموزش سلامت، جهاد دانشگاهی خوزستان نویسنده مسئول :مریم ساکی عضو هیئت علمی گروه پژوهشی آموزش سلامت، جهاد دانشگاهی خوزستان فرزانه جاروندی: کارشناس پژوهشی گروه پژوهشی آموزش سلامت جهاد دانشگاهی خوزستان سعیده حاجی نجف: کارشناس علوم تغذیه ، کارشناس گروه پژوهشی آموزش سلامت