چکیده و هدف:‏ کم خونی ناشی از فقر آهن یکی از مسایل بهداشتی مهم در بین زنان باردار است که موجب زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد یا تولد نوزاد مرده و... ‏می گردد. هدف از این مطالعه بررسی شیوع کم خونی فقرآهن در زنان باردار دریافت کننده ی خدمات آهن یاری شهر اردکان در مقاطع سه ماهه ی اول ‏و سه ماهه ی سوم بارداری و نحوه ی دریافت خدمات آهن یاری در آن گروه در زمستان 1390 بود.‏ روش بررسی: پژوهش حاضر، یک مطالعه توصیفی، تحلیلی، و از نوع مقطعی می باشد. جامعه آماری این پژوهش، شامل زنان باردار دارای پرونده در مراکز ‏بهداشتی درمانی شهری اردکان می باشد.‏ حجم نمونه 393 زن باردار تعیین گردید. روش نمونه گیری به صورت آسان از بین مادران باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهری اردکان ‏انتخاب شد. در این پژوهش ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخت حاوی 11سؤال در7 مولفه بود که در دو مقطع سه ماهه ی اول وسوم به ‏صورت مجزا تکمیل و نتایج آن استخراج ومحاسبه گردید و با توجه به آزمونهای آماری توصیفی و کی- دو در سطح معنی داری(01/0 ‏p<‎‏ ) انجام و مورد ‏آنالیز وتحلیل قرارگرفت.‏ یافته ها: نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که فراوانی کم خونی در سه ماهه سوم بارداری( با میانگین هموگلوبین 34/11 )، ( 4/36% )بوده، درحالیکه همین ‏فراوانی در سه ماهه اول بارداری( با میانگین هموگلوبین33/12) (9/9%)می باشد که روند افزایشی میزان کم خونی در زنان باردار در سه ماهه سوم را بطور ‏معنی داری‎(p<‎‏0.001‏‎)‎‏ نشان می دهد. نتایج مطالعه حاضر در مؤلفه تحصیلات ، رتبه بارداری، سن، نوع قرص آهن مصرفی، رابطه مواد مصرفی به همراه ‏مکمل آهن، و شغل زنان باردار و ارتباط آن با کم خونی ارتباط معنی داری مشاهده نشد. ‏ از یافته های دیگر زمان شروع مصرف مکمل آهن و رابطه غذاهای مصرفی به همراه مکمل آهن بود که بین این مولفه ها و کم خونی بر اساس آزمون ‏آماری کی –دو تفاوت معنی دار مشاهده گردید. همچنین زمان مصرف بر حسب اوقات شبانه روز که بر اساس آزمون آماری کی –دو تفاوت معنی داری ‏مشاهده نشد.‏