دوره 14، شماره 1 - ( فروردین و اردیبهشت 1394 )
جلد 14 شماره 1 صفحات 137-123 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Abbasi Jondani S, Talebi A. Modeling Spatial and Temporal Changes in Groundwater Quality in Arid Zones Using Geostatistical Methods(Case Study: Koohpaye– Segzi Plain in Esfahan). TB 2015; 14 (1) :123-137
URL: http://tbj.ssu.ac.ir/article-1-1473-fa.html
URL: http://tbj.ssu.ac.ir/article-1-1473-fa.html
عباسی جندانی شهربانو، طالبی علی. مدل سازی تغییرات زمانی و مکانی کیفیت آب زیرزمینی در مناطق خشک با استفاده از روش‌های زمین آماری (مطالعه موردی: دشت کوهپایه – سگزی اصفهان). طلوع بهداشت. 1394; 14 (1) :123-137
دانشگاه یزد ، sh.abbasi@ut.ac.ir
چکیده: (5256 مشاهده)
چکیده
مقدمه: منابع آب زیرزمینی به عنوان یکی از مهمترین منابع آبی در مناطق خشک و نیمه خشک، محسوب می‌شوند، از این‌رو حفاظت کیفی آنها از اهمیت زیادی برخوردار است. از طرفی پایش و بررسی کیفیت آب زیرزمینی مشکل و هزینه‌بر می‌باشد، لذا استفاده از روش های درون‌یابی، ضرورری به نظر می‌رسد.
روش بررسی: در این تحقیق توصیفی، تغییرات مکانی و زمانی برخی از پارامترهای کیفی آب زیرزمینی دشت کوهپایه-سگزی اصفهان شامل Ec، TDS و Na در دوره آماری 1389-1374، مورد بررسی قرار گرفته و میزان و جهت تغییرات این پارامترها، مشخص شده است. بدین منظور ابتدا چهارروش زمین آماری و قطعی قابل اجرا در محیط 3/9 ArcGISیعنی کریجینگ، کوکریجینگ، تابع شعاع محور و عکس فاصله وزنی، مورد بررسی قرار گرفت. سپس بهترین تابع و توان برای هر یک از چهار روش ذکر شده و بهترین روش برای هر پارامتر در هر سال دوره آماری بر اساس کمترین میزان ریشه میانگین مربعات خطا (RMSE)، انتخاب گردید. در نهایت نقشه‌های پهنه‌بندی پارامترها در محیط 3/9ArcGIS ، ترسیم گردید.
یافته‌ها: نتایج به دست آمده نشان می‌دهد که برای هر سال و هر پارامتر روشی خاصی با تابع یا توانی خاص، بهترین نتیجه را دارد و روند منظمی در آنها وجود ندارد، . اما در سال های بعد از سال 1383، روش های کریجینگ و کوکریجینگ، نتایج بهتری نسبت به دیگر روش‌ها داشته‌اند.
نتیجه‌گیری: نتایج این بررسی نشان می‌دهد که کیفیت منابع آبی دشت کوهپایه - سگزی در سال 1389 نسبت به سال 1374، کاهش چشمگیری یافته است. بیشترین میزان تغییرات نیز در مناطق نزدیک به رودخانه زاینده‌رود رخ داده است به طوریکه در مناطق جنوبی دشت کانون‌های بحرانی ظاهر شده است، که این خود گواه بر نقش مؤثر این رودخانه بر سفره های مسیر خود می باشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
