مقدمه: چاقی در سراسر دنیا به‌ صورت اپیدمی درآمده که آن را به چالش سلامت عمومی و بالینی عظیمی تبدیل کرده است. یکی از اختلالات مرتبط با چاقی سندرم متابولیک می‌باشد. شواهد رو به افزایش نشان می‌دهند که سطح 25 – هیدروکسی ویتامین D3 ، ارتباط معکوس با چاقی و شاخص‌های آنتروپومتریک دارد. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر مکمل‌ یاری با ویتامین D بر شاخص‌های آنتروپومتریک در افراد مبتلا به سندرم متابولیک می باشد. روش بررسی: طراحی این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سو کور بود. افراد شرکت کننده در مطالعه 88 زن و مرد سنین 30 تا 65 سال مبتلا به سندرم متابولیک، مراجعه کننده به کلینیک دیابت بیمارستان امام خمینی تهران بودند. 300هزار واحد بین المللی ویتامین D به صورت 6 پرل 50 هزار واحدی در گروه درمان و 6 پرل دارو نما حاوی پارافین خوراکی در افراد گروه کنترل در هفته اول مطالعه مصرف شد. سطوح (OH)D325 پلاسما و شاخص‌های آنتروپومتریک شامل وزن، نمایه توده بدنی، دور کمر و نسبت دور کمر به با سن در ابتدا و 3 ماه پس از شروع مطالعه اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: سطوح (OH)D325 سرم افزایش معناداری از 20 نانوگرم در میلی‌لیتر در ابتدای مطالعه به 33 نانوگرم در میلی‌لیتر پس از 3 ماه مداخله در گروه درمان نشان داد(001/0P <). مقدار میانگین اندازه دور کمر در گروه درمان نسبت به ابتدای مطالعه کاهش معناداری نشان داد (005/0P =). پس از گذشت 3 ماه مکمل‌یاری با ویتامین D، در سایر شاخص‌های آنتروپومتریک گروه‌های مطالعه نیز تغییر معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: مکمل‌یاری با ویتامین D به صورت روزانه 50 هزار واحد بین المللی به مدت 6 روز در افراد مبتلا به سندرم متابولیک که سطح سرمی ویتامین D پایین دارند پس از 3 ماه می تواند موجب افزایش سطح ویتامین سرم تا محدوده مطلوب وکاهش دور کمر شود اما سایر شاخص های آنتروپومتریک در افراد مبتلا به سندرم متابولیک را کاهش نمی دهد. این مقاله برگرفته از پایان نامه دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد می باشد.

واژه‌های کلیدی: مکمل‌یاری، ویتامین D، شاخص‌های آنتروپومتریک، سندرم متابولیک

متن کامل [PDF 205 kb]   (1956 دریافت)